Plaques on the walls, commemorating dissidents who were kept and interrogated in Joint Anti Terrorism Committee Center during 1971-1979

Here, you can almost feel the burden of history. The angst and the horror is forever entwined in these walls. Makes you think about the PTSD the victims might still have, while governing a nation :)

خیلی خیلی! غم‌انگیز و ناراحت کننده. اگه خاطرات زندانیان سیاسی رو خوندین و باهاشون آشنایی دارین برای تکمیل تصوراتتون حتما باید کمیته مشترک رو ببینید و برای چند ماه حال خراب خودتونو آماده کنید.

 ترسناک ترین موزه ایران به طور قطع که بازدیدش برای بچه ها اصلا توصیه نمیشه. پای اکثر فعالان شناخته شده انقلاب به این بازداشتگاه باز شده و به دلیل معماری و حساسیت امنیتی هیچ فراری از آن ثبت نشده است

بازدید از این موزه با همراهی راهنما که بعضا از زندانیان سابق همینجا هستن در دو سانس ده صبح و دو بعد از ظهر انجام میشه. فضا محدوده و اگه در مناسبت هایی مثل دهه فجر برید عملا چیزی جز جمعیت نمی بینید

اگر براي بقيه روزتون برنامه دارين كه شاد و بيخيال باشين،اينجا نرين چون بدجوري به فكر وا داشته مشين.....

کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک-شهربانی در بهمن 1350 با الگو برداری از دستگاه امنیتی انگلیس تاسیس شد. این مکان در صبح 22 بهمن 1357 بعد از چهار ساعت درگیری مسلحانه تسخیر شد

معمارى اون كاملا حس خفقان رو منتقل ميكنه... آدم وقتي ميره يه جوري ميشه ...شايد بايد رفت و بازديد كرد ...

نامناسب برای کودکان زیر ۱۵ سال :/

حداقل ۲ ساعتی وقتتونو می‌گیره، معمولا میزارن گروه شید با لیدر زوری میفرستنتون تو، سلولا هنوز بوی تعفن میده، بیشتر معرفی آدمای ساواک و فضای بدشه، ولی نمی‌گن بعد انقلاب هم سال‌ها ازش استفاده می‌کردن

از شکنجه گاههای ساواک بوده که الان تبدیلش کردن به موزه. بعد انقلاب و تا اواخر دهه 60 هم بعنوان شکنجه گاه جمهوری اسلامی استفاده میشده و این چیزیه که خودشون منکرشن